ဖ်က္ခနဲၾကံဳ ေရစက္ဆံုက
ရင္ခြင္ေဖာက္ကာ ႏွလံုးသားထိ
ဒဲ့တိုး၀င္ေရာက္ တိုက္ခိုက္လာ၏။
ခံစားခ်က္က ရင္ႏွင့္မမ်ွ
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ ျပင္းလွပါ၏။
ခ်စ္ပါေသာ္လည္း ေျပာရဲသတိၱ
မရွိသည့္အတြက္
တိတ္တိတ္ေလးသာ ေနရပါ၏။
ရည္စူးေျခလွမ္းျပင္ပါေသာ္ျငား
ဦးႏွင့္သူက မ်ားျပားလွ
ရပ္တန္႔ကာသာ ေနရပါ၏။
ဆုတ္တက္လွဳပ္ရွား ကစားရန္လည္း
တိုက္ပြဲက်မွာ ၾကိဳသိလာ၍
" ေမ" မသိေအာင္ အပူမိကာ
ကိုယ္ေဆြးရပါေတာ့တယ္....................။
ေဇယ်ာခ်စ္(၂၀၀၁)
No comments:
Post a Comment